Klify Moheru, Irlandia. Położone w hrabstwie Clare, Klify Moheru to jedno z najbardziej imponujących miejsc w Irlandii. Gigantyczne skaliste ściany porośnięte mchami, na tle turkusowej wody wyglądają imponująco. Klify Moher w najwyższym punkcie wyrastają 203 m nad Oceanem Atlantyckim, a rozciągają się na odcinku około 7 kilometrów. Wokół postrzępionych skał bez przerwy kotłuje się piana.
Góry Wicklow - pasmo górskie w zachodniej części hrabstwa Wicklow, na południe od Dublina. Granitowy masyw wznosi się w sercu prowincji Leinster, w pobliżu wybrzeży Morza Irlandzkiego.
Ziemie na obszarze gór Wicklow są żyzne i urodzajne, dzięki czemu produkcja rolna jest tu wysokiej jakości. Hodowla i mleczarstwo to dwa podstawowe źródła dochodów mieszkańców górskich dolin.
Burren (The Burren, irl. Boireann, Boirinn) płaskowyż w północno-zachodniej części hr. Clare (zachodnia Irlandia) zbudowany z ilastych łupków i wapienia, znany z unikatowego krajobrazu krasowego. Gaelicka nazwa Boireann oznacza po prostu skalistą ziemię[1]. Płaskowyż ma powierzchnię ok. 260 km2, obszar wyznaczają miejscowości Ballyvaughan, Kinvara, Tubber, Corofin, Kilfenora iLisdoonvarna; zachodnią i północną granicę stanowią Ocean Atlantycki i Zatoka Galway. Jest to obszar niemalże bezludny, a większe miejscowości znajdują się głównie na krańcach krainy. Mimo tego płaskowyż usiany jest śladami osadnictwa ludzkiego nawet sprzed 3800 r. p.n.e.
Phoenix Park park miejski w Dublinie w Irlandii. Park powstał w 1662 roku i jest położony 24 km na zachód od centrum miasta i na północ od rzeki Liffey. Park jest otoczony murem o długości 11 km i obejmuje powierzchnię 707 hektarów, co czyni go jednym z największych ogrodzonych parków miejskich w Europie[1]. W parku znajdują się zielone obszary użytkowe i aleje, a od XVII wieku mają tu swój dom stada dzikich danieli.
Kilmainham Gaol - dawne brytyjskie więzienie w Dublinie, dzielnicy Kilmainham. Więzienie zostało wzniesione w 1789 roku. Wzniesiony z szarego kamienia budynek od razu zyskał złą sławę. Najbardziej znaną częścią jest skrzydłowiktoriańskie. W swoim czasie uznane za wzór budowli więziennych było licznie wizytowane. W latach wielkiego głodu wywołanego zarazą ziemniaczaną w więzieniu przebywali Irlandczycy, którzy dopuścili się drobnych przestępstw na tle braku żywności. Część więźniów została następnie zesłana do Australii. Kilmainham Gaol był też miejscem, w którym więziono osoby związane z walką o niepodległość Irlandii. Tu też stracono przywódców Powstania Wielkanocnego. Po odzyskaniu przez Irlandię niepodległości budynek przestał pełnić funkcję więzienia, jako opuszczony popadał w ruinę do lat 60. ubiegłego stulecia, kiedy to utworzono w nim muzeum.